IN MEMORIAM

Op 26 december 2024 hebben we, na een ziekteperiode van bijna een jaar, afscheid moeten nemen van Leon Janssen.

IN MEMORIAM
Auteur
Patrick Daniels
Datum
Jan 2, 2025
Categorie
Informatie

IN MEMORIAM

LEON JANSSEN, KUNSTENAAR/VLIEGVISSER (1951-2024)

Op 26 december 2024 hebben we, na een ziekteperiode van bijna een jaar, afscheid moeten nemen van Leon Janssen. Leon maakte gedurende meer dan 20 jaar deel uit van het redactieteam van De Vlaamse Vliegvisser. Leon was, naast kunstenaar, ook een vliegvisser in hart en nieren en de meeste Vlaamse vliegvissers kenden hem als een autoriteit op het gebied van de ‘entomologie’ en meer bepaald de entomologie van de aquatisch insecten. Naast talloze artikelen in ons blad was Leon ook bekend als de auteur van ‘Wondervliegen’, een reeks van drie boeken die handelen over de entomologische, bind- en vistechnische aspecten van onze sport, gelardeerd met boeiende praktijkervaringen, opgedaan tijdens de vele uitstappen naar de Ardennen en reizen naar Frankrijk - er zijn weinig stukken rivier in de Jura waar Leon niet heeft gevist - en de chalkstreams in Zuid-Engeland. Sommige edities van Wondervliegen zijn intussen ook verschenen in het Duits en het Frans. Ook in De Nederlandse Vliegvisser zijn meerdere artikels van zijn hand verschenen. Hoewel hij ook enkele decennia lid was van Vliegvisvereniging Bergerven, ging zijn voorliefde uit naar het vissen op stromend water. Samen met een aantal vliegvisvrienden, pachtte hij jarenlang een stuk Amblève in de buurt van Stoumont, maar de laatste jaren was hij ook niet weg te branden van de oevers van de Vesder, meer bepaald het stuk tussen Eupen en Verviers. Leon was eerder een jager dan een veelvanger. Hij had een mooi assortiment nimfjes en een enkel streamertje (voor noodgevallen) in zijn vliegendoos had zitten, maar het grootste deel van zijn arsenaal bestond uit droge vliegen en emergers. Vlagzalmen, OK, maar de meeste tijd spendeerde hij tijdens het vissen aan het spotten en observeren van azende forellen, die hij dan zo voorzichtig mogelijk en met zo natuurgetrouw mogelijke imitaties, bij voorkeur gevist aan een splitcane hengel, tot een aanbeet probeerde te verleiden. In het begin van 2024 begon de motor te sputteren. De fysieke ongemakken begonnen zich op te stapelen en enkele ingrijpende medische behandelingen weerhielden hem ervan om nog ten volle van zijn hobby te genieten, ondanks het feit dat de ‘goesting’ er wel nog was. De laatste maanden werd echter duidelijk dat hij een afspraak had met de Grote River Keeper. Leon, we gaan je missen. Rust zacht.